Πρωτομαγιά στο Παρίσι

Η Παναγία των Παρισίων, γνωστή και ως Νοτρ Νταμ ντε Παρί ή απλούστερα Νοτρ Νταμ, είναι ο μητροπολιτικός Ρωμαιοκαθολικός ναός της πόλης του Παρισιού και αποτελεί ένα από τα πλέον θαυμαστά αρχιτεκτονικά μνημεία του λεγόμενου οξυκόρυφου ή γοτθικού ρυθμού. Βρίσκεται στη νησίδα ιλ ντε λα Σιτέ του ποταμού Σηκουάνα, στο κέντρο της γαλλικής πρωτεύουσας.

Το Πανεπιστήμιο του Παρισιού (γαλλικά: Université de Paris) γνωστό ως Σορβόννη ή La Sorbonne, αποτέλεσε ένα από τα πρώτα πανεπιστήμια που ιδρύθηκαν στην Ευρώπη. Ιδρύθηκε στο Παρίσι της Γαλλίας μεταξύ 1160 και 1250.

Με την ανάπτυξη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στα μεταπολεμικά χρόνια στη Γαλλία, το 1970 το πανεπιστήμιο διαιρέθηκε σε δεκατρία αυτόνομα ιδρύματα. Αναφέρεται συχνά ως Πανεπιστήμιο της Σορβόννης λόγω του Κολεγίου της Σορβόννης (Collège de Sorbonne) που συστάθηκε περί το 1257 από τον Ρομπέρ ντε Σορμπόν και αποτελούσε τμήμα του. Από τα δεκατρία σημερινά πανεπιστήμια που το διαδέχτηκαν, τέσσερα στεγάζονται στο ιστορικό οικοδόμημα της Σορβόννης, ενώ τρία από αυτά περιλαμβάνουν στην ονομασία τους τη Σορβόννη.

Το Πάνθεον (γαλλ. Panthéon/Le Panthéon national, από την ελληνική λέξη, που σημαίνει «όλοι οι θεοί») των Παρισίων είναι ένα κτίσμα στο Καρτιέ Λατέν της πόλης. Κτίσθηκε αρχικώς ως ναός αφιερωμένος στην Αγία Γενοβέφα (Ζενεβιέβ), την πολιούχο των Παρισίων, με σκοπό να φιλοξενήσει τη λειψανοθήκη με το λείψανό της. Ωστόσο, μετά από πολλές τροποποιήσεις, χρησιμεύει σήμερα ως ένα μη θρησκευτικό μαυσωλείο που περιέχει τα λείψανα διακεκριμένων Γάλλων πολιτών (και μερικών αλλοεθνών). Αρχιτεκτονικώς, αποτελεί πρώιμο παράδειγμα νεοκλασικισμού, με πρόσοψη που έχει ως πρότυπο το Πάνθεον της Ρώμης, ενώ επιστέφεται από θόλο που έχει στοιχεία του Tempietto του Ντονάτο Μπραμάντε στη Ρώμη (στο San Pietro in Montorio).

Το Πάνθεον βρίσκεται στο 5ο Διαμέρισμα, στον Λόφο της Σαιν Ζενεβιέβ, από όπου έχει θέα προς όλη την πόλη. Ο αρχιτέκτονας Ζακ-Ζερμαίν Σουφλό είχε την πρόθεση να συνδυάσει το φως και τη λεπτότητα του γοτθικού καθεδρικού ναού με τις κλασικές αρχές, αλλά ο ρόλος του κτίσματος ως μαυσωλείου απαίτησε την κατάργηση των μεγάλων γοτθικών παραθύρων.

Ο Πύργος του Άιφελ (γαλλικά: La Tour Eiffel) είναι το σήμα κατατεθέν της πόλης του Παρισιού που βρίσκεται στη Γαλλία. Κατασκευάστηκε το 1889 από τον μηχανικό Γουστάβο Άιφελ και σήμερα αποτελεί ένα από τα γνωστότερα κτίρια στον κόσμο. Με ύψος 324 μέτρα (300 χωρίς την κεραία) ήταν το πιο ψηλό κτίριο στον κόσμο μέχρι που το ξεπέρασε το Εμπάιρ Στέιτ Μπίλντινγκ της Νέας Υόρκης το 1931. Έχει βάρος 10.000 τόνους και η κατασκευή του είναι τόσο σταθερή, ώστε παρεκκλίνει μόλις έως 7,5 εκατοστά με σφοδρό άνεμο.

Έχει τρία επισκέψιμα επίπεδα, καθένα προσβάσιμο με σκάλες ή με ανελκυστήρα. Για την άνοδο μέχρι το πρώτο επίπεδο χρειάζονται 302 βήματα (το ίδιο και για το δεύτερο). Το τρίτο και μεγαλύτερο επίπεδο είναι προσβάσιμο μόνο με τον ανελκυστήρα. Τόσο το πρώτο όσο και το δεύτερο επίπεδο διαθέτουν εστιατόριο.

Κατασκευάστηκε μεταξύ των ετών 1887 και 1889 ως είσοδος για την διεθνή έκθεση Universell αλλά και επ`ευκαιρία της εκατονταετούς επετείου της Γαλλικής Επανάστασης. Συνολικά 300 εργάτες ένωσαν 18.038 κομμάτια σφυρήλατου σιδήρου παρασκευασμένου σε φούρνους puddling με 2,5 εκατομμύρια πριτσίνια, με μια στατική μελέτη του Μορίς Κεσλέν.

Ο πύργος επικρίθηκε πολύ από το κοινό όταν κατασκευάστηκε, καθώς πολλοί είχαν την άποψη πως ήταν αντιαισθητικός. Οι καθημερινές εφημερίδες γέμισαν με οργισμένες επιστολές από την καλλιτεχνική κοινότητα του Παρισιού.

Ο μυθιστοριογράφος Γκυ ντε Μωπασσάν λέγεται ότι έτρωγε το μεσημεριανό του γεύμα στο εστιατόριο του Πύργου κάθε μέρα. Όταν τον ρώτησαν γιατί, απάντησε ότι ήταν το μοναδικό μέρος στο Παρίσι, από όπου κάποιος δεν μπορούσε να δει τον πύργο. Ενώ, ο ποιητής Πολ Βερλαίν άλλαζε δρόμο για να μην τον βλέπει. Σήμερα, ο Πύργος ευρέως θεωρείται ότι είναι ένα εντυπωσιακό κομμάτι της διαρθρωτικής τέχνης.

Το μνημείο της Αψίδας του Θριάμβου (γαλλ. Arc de triomphe de l'Étoile, συχνά αναφερόμενο απλά ως Arc de Triomphe) είναι νεοκλασικό αρχιτεκτόνημα - μνημείο μορφής θριαμβικής αψίδας. Βρίσκεται στο κέντρο του Παρισιού επί της πλατείας του Αστέρα (Place de l'Étoile), σήμερα ονομαζόμενης πλατείας Σαρλ ντε Γκωλ (Place Charles de Gaulle).

Την επομένη της νίκης του στο Αούστερλιτς ο Γάλλος Αυτοκράτορας Ναπολέων Α΄ είπε, απευθυνόμενος προς το στράτευμά του: "Δεν θα επιστρέψετε στις εστίες σας, παρά μόνο περνώντας κάτω από αψίδες θριάμβων". Έδωσε εντολή για την κατασκευή της στις 18 Φεβρουαρίου 1806. Την εκπόνηση των σχεδίων ανέλαβε ο αρχιτέκτονας Ζαν Σαλγκρέν (Jean François Thérèse Chalgrin), αντλώντας την έμπνευσή του από την αρχαιότητα. Οι διαστάσεις της είναι 55 μ. ύψος, 45 μ. μήκος και 22 μ. βάθος, ενώ το ύψος της κεντρικής αψίδας είναι 29,2 μ. και το πλάτος της 14,62 μ. Η πλαϊνή (μικρότερη) αψίδα έχει ύψος 18,7 μ. και άνοιγμα 8,45 μ. Οι εργασίες θεμελίωσής της κράτησαν δύο χρόνια. Η κατασκευή, όμως, εγκαταλείφθηκε ύστερα από τις ήττες του Ναπολέοντα στην εκστρατεία του στη Ρωσία το 1812 και άρχισαν πάλι ύστερα από εντολή του βασιλέα Λουδοβίκου Φιλίππου του Α' (Louis-Philippe le I^er) το 1832, ο οποίος αφιέρωσε το έργο στη δόξα των Γαλλικών Ενόπλων Δυνάμεων, για να ολοκληρωθούν το 1836 κάτω από την επίβλεψη του αρχιτέκτονα Γκιγιώμ Μπλουέ (Guillaume Abel Blouet), ο οποίος δεν άλλαξε τη σχεδίαση του Σαλγκρέν. Η απλή σχεδίαση και το τεράστιο μέγεθος του μνημείου είναι τυπικά χαρακτηριστικά του ρομαντικού νεοκλασσικισμού του τέλους του 18ου αιώνα.

Η αψίδα φέρει εγχάρακτα τα ονόματα των νικών των Γαλλικών Στρατευμάτων καθώς και τα ονόματα 660 προσωπικοτήτων (τα υπογραμμισμένα ονόματα καταδεικνύουν όσους από αυτούς έπεσαν σε μάχες).

Το μουσείο του Λούβρου (γαλλικά: Musée du Louvre) είναι ένα από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα μουσεία τέχνης στον κόσμο. Βρίσκεται στο κέντρο του Παρισιού στις όχθες του Σηκουάνα και εκθέτει 35.000 έργα τέχνης - το 8% των αποκτημάτων του, που υπολογίζονται στα 445.000 κομμάτια. Οι μόνιμες συλλογές του μουσείου καταλαμβάνουν συνολικά έκταση 60.600 τετραγωνικών μέτρων και ανάμεσα σε αυτές είναι και οι ελληνικές, που καλύπτουν 25 αίθουσες ή χώρους.

Ένας από τους λόγους που μπορεί κάποιος να επισκεφθεί το Λούβρο και να μη δει το έκθεμα για το οποίο ταξίδεψε, είναι και η συντήρηση των εκθεμάτων –για να μη φθείρονται, εκθέτουν κάθε απόκτημα για περίπου 3 μήνες και μετά το ξαναφυλάσσουν προσεκτικά σε κατάλληλες συνθήκες, εναλλάσσοντάς τα με άλλα. Όσα έργα δεν εκτίθενται ποτέ είναι είτε σε κακή κατάσταση είτε έχουν δευτερεύουσα αξία είτε συντρέχουν και άλλοι λόγοι.

Η Disneyland Paris (πρώην Euro Disney) είναι ένα τουριστικό συγκρότημα με συνολική έκταση 22 τετραγωνικών χιλιομέτρων που βρίσκεται στην κοινότητα του Chessy, 32 χιλιόμετρα ανατολικά του Παρισιού.

Ο χώρος περιλαμβάνει 2 θεματικά πάρκα- Parc Disneyland και Walt Disney Studios - ξενοδοχεία, καταστήματα, εστιατόρια, γήπεδα γκολφ και άλλα.

Πρόκειται για το νούμερο ένα ταξιδιωτικό προορισμό της Ευρώπης με περισσότερους από 13 εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο.

Η Disneyland Paris άνοιξε τις πόρτες της για το κοινό για πρώτη φορά στις 12 Απρίλη 1992 υπό την ονομασία Euro Disney Resort και από τότε έχει φιλοξενήσει περισσότερους από 320 εκατομμύρια επισκέπτες.

Στο συγκρότημα περιλαμβάνονται:

• 2 θεματικά πάρκα, Parc Disneyland και Walt Disney Studios

• 7 ιδιόκτητα ξενοδοχεία:
  • Disneyland Hotel
  • Disney’s Hotel New York
  • Disney’s NewPort Bay Club
  • Disney’s Sequoia Lodge
  • Disney’s Hotel Cheyenne
  • Disney’s Hotel Santa Fe
  • Disney’s Davy Crockett Ranch

• Το Disney Village, ένας χώρος διασκέδασης και αναψυχής με εστιατόρια, κινηματογράφους και καταστήματα

• Ένα γήπεδο γκολφ (27 τρύπες)

Παράλληλα, σε απόσταση λίγων λεπτών από τα πάρκα, στην περιοχή του Βαλ Ντ'Ερόπ (Val d'Europe) βρίσκονται 2 εμπορικά κέντρα με περισσότερα από 200 καταστήματα συνολικά και άλλα 8 συνεργαζόμενα με τη Disney ξενοδοχεία.

Οι Βερσαλλίες (γαλλικά: Versailles) ή Βερσάιγ, είναι πόλη στο νομό των Ιβλίν στην περιοχή της Ιλ-ντε-Φρανς, διεθνώς γνωστή για το Παλάτι των Βερσαλλιών και τους κήπους του, το οποίο έχει χαρακτηριστεί ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την UNESCO.

Η πόλη ιδρύθηκε de facto από τον Λουδοβίκο τον ΙΔ΄ και υπήρξε πρωτεύουσα της Γαλλίας για περισσότερο από έναν αιώνα, από το 1682 ως το 1789, πριν τη Γαλλική Επανάσταση. Αφού η πόλη έχασε τη βασιλική της θέση, έγινε περιφερειακή πρωτεύουσα του νομού της Σεν-ε-Ουάζ το 1790 και αργότερα του νομού των Ιβλίν (Yvelines), το 1968, και έδρα Καθολικού επισκόπου. Οι Βερσαλλίες είναι ιστορικά γνωστές για τις πολυάριθμες συνθήκες όπως η συνθήκη του Παρισιού του 1783, που έληξε την Αμερικάνικη επανάσταση, και τη Συνθήκη των Βερσαλλιών, που ακολούθησε τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.